1. Manisa Spil Lions Dağ Bisikleti Yarışı 2008 yılında düzenlenip geleneksel hale gelen yarışlara izleyici olarak katılmak için 15,05,2011 tarihinde saat:08.30 Özkanlar Cumhuriyet parkında toplandık. Cumhuriyet parkından 10 kişi yola koyulup Osman Kibar Kavşağından katılım ile 11 bisikletli olarak Manisa yolunda pedallamaya başladık. Grup sürüşümüz sırasında kopmalara izin vermeyerek yer yer kısa molalar verip İzmir Manisa yolunu kat ettik.
Manisa Süreyya Mesire Alanı girişi molamız
(arkadaşların lastiği batlaması üzerine burada
onları uzunca bir süre beklemek zorunda kaldık )
Manisa'ya vardıktan sonra Manisalı olan Enes Öztorun öncülüğü devralıp bizi Manisa Kent Ormanına yarış parkuruna ulaştırdı. Organizasyona diyecek bir şey yoktu resmen daha bisiklet üzerinden inmeden Muhlis Dilmaç bizlere makarna buz gibi ayran ve lokma ikram etti. Uzun ve yorucu rampalardan sonra açlığımızı bastırmak için makarna kurtarıcımız oldu. Lokma konusuna gelince alışkın olmadığımız bir lokma idi. Enes'e sorduğumuz zaman Manisa usulü dedi. Manisa'da lokma şerbetsiz ikram edilirmiş. Açlığımızı geçici süre için bastırdıktan sonra yarış parkurunda seyirci bölümünde yerimizi alarak yarışın başlamasını beklemeye koyulduk. Elit Erkekler yarışını izledik. Bizler yarışı izlemek için orada olduğumuz kadar elit erkekler yarışına katılan Ferhat Şener'i desteklemek için de orada idik. Yarış sırasında Ferhat'ın sol bacağındaki yaşadığı sakatlık bizleri üzdü.
Manisa Kent Ormanı Yarış Parkuru
Yarışmadık ama bizlerde parkura girdik
yalnız bisikletleri aşağıda bırakmışız
Enes muhakkak bir gün o 79 numara ile
sende yarışacaksın
Yarış sonrası Manisa'ya kadar gelmişken Manisa Kebabı yemeden dönmek olmaz deyip Enes yine önümüze düşüp bizleri 8 havuzunu Tuğba kuruyemişçisinin tam arkasındaki sokakta bulunan Matador ekmek fırını sırasındaki Meşhur Manisa Kebabçısına götürdü. benim ilk kez tattığım Manisa Kebabı sınıfı geçti ve künefeninde hatırı sayılırdı. Karnımızı doyurduktan sonra evin yolunu tutma zamanımız geldi. Dönüş yolununda Sabuncubeli yokuşlarında ekzos konusunu kimse çekmek istemiyordu. Fakat tüm tur katılımcıların bisikletleri orman yolları için uygun olmaması nedeniyle grup ikiye bölünmek zorunda kaldı. Kayapınar ayrımına kadar beraber pedalayıp Kayapınar ayrımında vedalaşıp 6 kişilik bir ekip orman yoluna koyulduk. Kısa sürede İzmir-Manisa yolundan yükselip yoldaki araçlar minyatür boyutlarda kaldı. Orman yolunun çok kısa kısmı asfalt olup toprak yoldan devam ettik. Toprak yolu düzeltmek için greyder girmese imiş yol çok zevkli olacaktı . ılımlı rampası orman içinden her iki tarafı ağaçlar ile kaplı zemini çiçeklere bezenmiş olan yolun tek dez avantajı yol düzenlemesi için yola giren greyderin palet izlerinin üzerinde bisikletin zıplaması idi. Lastik havalarımızı azaltmamızla bu konforsuz sürüşü minimalize ettik. Yolu takip etmeniz ve yoldan ayrılmamanız halinde yol sizi doğruca Sabuncubeli Jandarma Karakoluna çıkaracaktır. Toprak yolun Yolun 9. ile 10. kmsinde yol ayrımı olup bu yol ayrımlarının biri iniş biri çıkıştır. İnişten devam etmek insanın içinden geçse de inmeniz halinde Sabuncubeli virajlarına ulaşıp indiğiniz kadar rampayı çıkmak zorunda kalırsınız. Jandarma Karakolundan sonra pedal çevirmeden Bornova'dasınız.
Bu tur ile ilgili tavsiye toprak yol boyunca yiyecek imkanı olmayıp ki bence gerekte yok kısa bir parkur Yol üzerinde 5-10 evden oluşan ismi haritalarda yazılı olmayan dağ köyünden geçerken su ihtiyacınızı karşılayabilirsiniz.
7 Mayıs 2011 günü sabah 08,00 de Özkanlar Cumhuriyet parkında toplanıp Atilla Akagündüz öncülüğünde Nif yoluna koyulduk. Yola çıkarken hedef Kavaklıdere-Kemalpaşa -Nif Alabalık Çiftliğine gitmekti. Yola çıkarken Nif'in Bornova'ya göre soğuk olabileceğini düşünerek yanımıza winstoperlarımızı tamir setimizi ve kameralar dışında başka bir şey almadık. Nede olsa tırmanırken kimse fazladan yük taşımak istemez. Yolu daha önceden bisiklet ve yürüyerek geçen olmasından dolayı yol boyunca su kaynaklarının olduğunu bilmemiz bizleri rahatlatmıştı. Cumhuriyet parkında 7 kişi buluşup yola koyulduk ama karşı esen rüzgar neşemizi ilk anda biraz kaçırmıştı. Rüzgardan kurtulabilmek için Ankara asfaltına paralel binalar arasından ilk mola yerimiz olan Kavaklıdere'ye vardık. Kavaklıdere'ye gidene kadar Kemalin maşa sorunu için 3-5 lastikçiye uğramayı ihmal etmedik.
Kavaklıdere Köy Kahvesi
Kavaklıdere köy meydanındaki durak yerimiz olan kahvede çay ve kahvaltı molası verdik . Yine köy meydanında olan köy fırınından gevrek ve boğaçalarımızı alıp kahvaltı ederken Atilla abinin çok rüzgar var gençler belkahveyi tırmanmayalım " şuradan kestirme bir yol var direk Kemalpaşa'ya varıyor doğa içi"şeklinde masumca anlatması üzerine Büyük Nif diye yola çıktığımız yolculuğumuza Küçük Nifide kattık. Kavaklıdere'den Kemalpaşa'ya dağ yolundan geçerken dikkatli olunması gereken ayrımlar var. kavaklı dereden Kemalpaşa'ya dağ yolundan gitmek Belkahve'ye göre kesinlikle daha zor ve haz verici idi. Yaklaşık 600 metre yüksekliğe çıkılıyor. Kavaklıdere köy kahvesinden Nato üssü istikametinden gidilip Nato üssü sonunda subaşı ve Yeşil Vadi evleri ayrımından yeşilvadi evleri istikametinde gitmek gerek yeşil vadi istikametindeki yolda ayrılmadan devam edildiği zaman ilk ayrımdan yaklaşık 3,5-4 km sonra bir yol ayrımı ile daha karşılaşılacaktır bu yol ayrımında güney-batı iniş kuzey-doğu ise tırmanış şeklinde olup sizin geldiğiniz istikamet ise kuzey-batıdan güney-doğuya doğrudur. Tabi ki tırmanışın burada bitiği düşüncesine kapılıp sevinmeyin az daha tırmanmanız gerekecek ama tırmandık sonra güzel İzmir manzaralarının keyfini çıkarız. Kavaklıdere ve Nif ormancılar tarafından örümcek ağlarını aratmayacak yollar ile donatılmış durumda mümkün ise yolu bilen biri ile yola çıkmak en güzeli bizlerin yaptığı gibi. Her tırmanışın bir inişi var İnmeye başladığımız zaman hedefimiz tekrar tırmanış olduğu için istemeye istemeye başladığımız inişi Kemalpaşa girişinde sonlandırdık.
Kemalpaşa vardıktan sonra cezaevi karşısındaki kafede ikinci molamızı verdik su takviyemizi yapıp çaylarımızı yudumladıktan sonra yine tam cezaevinin karşısından dağa tırmanmaya başladık artık yolun karıştırılacak yanı kalmadı Gümüşhaneliler Yaylasına doğru tırmanışa geçiyorsunuz ve asfalt takip ediliyor ve çeşmeden sonra toprak yol sizi doğruca balık çiftliğine götürüyor.
Nif Tırmanışı asfaltın bittiği yerdeki çeşme
Toplam 8-9 km bir tırmanış olup eğim %11-12 olması nedeniyle tırmanış sırasında su molası ve benzeri sebeplerle mola vermek zorunda kalınıldı. Alabalık çiftliğine varmadan alabalık çiftliğini telefonla aramakta fayda var. Bizler aramamıza rağmen dağda alabalık çalışanın telefonu kapsama alanı dışında kaldığından ulaşamadık. Alabalık çiftliğine ulaştığımız zaman balık sezonun açılmadığı üzücü haberini duyduk. Çiftlikte kömür balık salatalık malzeme yoktu. Kendi kömür ekmek salata malzememizi ve ızgara telinizi götürmenizi tavsiye ederiz. Çiftlikteki ızgara telleri hijyenik olmadığı gibi menü şeklinde balık fiyatı kordondaki balıkçılardan daha yüksek. Bizler yanımızda getirdiğimiz gofret, çikolata ve bisküvilerden atıştırıp Kemalpaşa yoluna koyulduk. Kemalpaşa yemek molası sonrası belkahve üzerinden Bornova ya varıp turumuzu sonlandırdık.
Merhaba
1982 Eylülünde Kıbrıs'ta dünya ile tanışmışım. İlk orta ve lise eğitimi Kıbrıs'ta tamamladıktan sonra Tıp fakültesi eğitimim için Akdeniz Üniversitesine (Antalya)kayıdımı yaptırdım. Tıp fakültesi eğitimi sonrası TUS denen illet sınav sonrası uzmanlık eğitimi için Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalına yerleştim. Çocukluk yıllarım hep bisiklet üzerinde geçip uzun bir aradan sonra bisiklete olan ilgim bisiklet gruplarından bağımsız olarak üniversite yıllarında bisiklet ile Akdeniz ve Ege turu düşüncesi ile başladı. Bu düşünce ilk aklıma düştüğü zaman ne olur yarın bisiklet alır sırt çantası ile yola koyulurum diye düşünmekte idim. Bu düşünce hayal olarak kaldı. İzmire yerleşip uzmanlık eğitimim sürerken yine işe bisiklet ile gidip gelme ulaşım aracı olarak kullanma düşüncesi olsada pek somutlaştıramamıştım. Doğa içerisinde geçen çocukluk sonrası doğa ile ilgili hobiler edinme eğilimini beraberinde getirdiğinden olsa, iş arkadaşları ile yaptığımız Nif Dağı yürüyüşü sırasında iki bisikletlinin yanımızdan tırmanıp geçmesi bisiklet ile ilgili düşüncelerimi tekrardan alevlendirdi. Bisiklet ile olan Nif temasından çok geçmeden Göztepede sonradan Perşembe Akşamı Bisikletçileri olduğunu öğrendiğim grubun bisiklet şenliği edasındaki turuna rastlamam bisiklet ile ciddi anlamda ilgilenme kararımı vermede yardımcı olmuştur. İlk önce ben ve eşim bisikletleri araba ile sahile taşıyıp sahilde sürmeye başlamıştık. İlerleyen zaman ilerisinde Bornovada var olan Çarşamba Akşamı Bisikletçileri ile facebook üzerinde tanışıp yeni dostluklar edinip bisiklet ile olan ufkumu genişlettim
